วันอังคารที่ 29 มิถุนายน พ.ศ. 2553

ภาพบรรยากาศการเลี้ยงอาหารเด็กกำพร้า + เค้กชิ้นละ 10 บาท ทำเอง! ตอนที่ 2

ใครยังไม่ได้ดูภาพเค้กชิ้นละ 10 บาท ที่ทำไปเลี้ยงน้อง ๆ ที่มูลนิธิเด็ก คลิกเข้าไปดูที่นี่เลยค่ะ เลี้ยงอาหารเด็กกำพร้า + เค้กชิ้นละ 10 บาท ทำเอง!

แล้วเข้าไปดูภาพบรรยากาศ ตอนที่ 1 ได้ที่นี่ค่ะ ภาพบรรยากาศการเลี้ยงอาหารเด็กกำพร้า + เค้กชิ้นละ 10 บาท ทำเอง! ตอนที่ 1
มาว่ากันต่อ....

ไปถึงบ้านน้อง ๆ ที่โตขึ้นมาหน่อย กำลังนั่งโต๊ะรอทานข้าว มื้อนี้เป็น ข้าวเหนียว ส้มตำ หมูทอด น่าทานม๊ากกกกก ก็ได้ไปเสริฟอาหารให้น้อง ๆ ทานด้วย ตื่นเต้นจัง หุหุ


ดูภาพเด็ก ๆ ทานเค้กกันค่ะ สังเกตได้อย่างนึงว่า ส่วนใหญ่จะ "จก" เยลลี่ แล้วก็บัตเตอร์ครีมก่อน พอกินครีมหมดแล้วถึงค่อยกินตัวเค้กกัน คราวหน้าจะทำครีมไปหนา ๆ แป้ง บาง ๆ ใส่เยลลี่แบบตู้ม ๆ เลยค่ะ คราวนี้ตีครีมน้อยไปหน่อย แล้วไม่มีเวลามากเลยใส่เยลลี่ไปลูกเดียว

ชมภาพบรรยากาศการกินเค้กกันต่อค่ะ...

สังเกตุเจ้าหนูมุมบนขวา มองมาตาละห้อยเชียว


มีเด็กขี้อายอยู่ 2 คน จะถ่ายทีไรปิดหน้าทู้กที ตลกดีค่ะ ดีใจเห็นน้อง ๆ มีความสุข

ก่อนกลับเหลือบไปเห็นถุงขนม คิดว่าน่าจะมีใครเอามาบริจาคเลยแอบถ่ายมาค่ะ

จริง ๆ มีรูปเด็ก ๆ ที่อยู่ในบ้านเด็กอ่อน ที่ยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แต่ผิดพลาดทางเทคนิค ถูกลบทิ้งไปซะก่อน เข้าใจว่าเอาลงเครื่องแล้วค่ะ อยากเอาภาพมาลงมากเลย น้อง ๆ น่ารักมากค่ะ ชีวิตไม่น่าเป็นอย่างนี้ค่ะ

โดยรวมที่มูลนิธินี้ บรรยากาศดีมากค่ะ อากาศถ่ายเทสะดวก ลมโกรก มีต้นไม้ บ่อน้ำ ลม ตึกก็ดูใหม่ ไม่โทรมนะคะ เด็ก ๆ น่าจะอยู่ดีกินดี แต่จิตใจนี่ก็คงไม่ดีเท่าเด็ก ๆ ที่ได้อยู่กับพ่อแม่ ใครมีโอกาสก็เอาเสื้อผ้าเป็นโหล ๆ ไปบริจาคน้อง ๆ ด้วยก็ดีค่ะ มีเสื้อผ้าใหม่ ๆ ใส่เด็ก ๆ จะได้ดีใจกันค่ะ

ภาพบรรยากาศการเลี้ยงอาหารเด็กกำพร้า + เค้กชิ้นละ 10 บาท ทำเอง! ตอนที่ 1

จากบทความที่แล้วที่เล่าให้ฟัง เรื่องจะทำเค้กชิ้นละ 10 บาท ซัก 10 ถาดไปเลี้ยงเด็ก ๆ แต่เอาเข้าจริง ทำได้แค่ 6 ถาดก็เล่นเอาเกือบสว่างแล้วค่ะ

ทีนี้เอาภาพบรรยากาศมาบันทึกไว้ดูกันค่ะ ....
วันอาทิตย์ที่ 17 มกราคม 2553 ที่เอาขนมเค้กไปเลี้ยงน้อง ๆ ที่มูลนิธิเด็ก (Foundation for Children) อยู่ที่ ซ.กระทุ่มล้ม 18 พุทธมณฑลสาย 4 จ.นครปฐม น้อง ๆ มีกัน 2 บ้านนะคะ บ้านเด็กเล็ก 38 คน บ้านเด็กโตขึ้นมาหน่อย มี 60 คน รวม ๆ แล้วประมาณ 100 คนค่ะ
 
ตอนเช้าตื่นขึ้นมา 9 โมงกว่ารีบอาบน้ำแต่งตัวค่ะ ระหว่างนั้นให้แฟนเอาเค้กใส่กล่องเตรียมไว้ ได้ 6 กล่องพอดิบพอดี

กว่าจะได้ฤกษ์ออกเดินทางก็สิบโมงค่ะ ต้องไปให้ถึงก่อน 11:30 น.

แอบถ่ายหน้าเค้กไว้ดูเล่น ๆ เห็นแล้วอยากขโมยน้อง ๆ กินก่อนเลยค่ะ สิบโมงแล้วหิวจัง

ไปถึงประมาณ 11 โมง เจอน้อง ๆ เด็กเล็กนั่งทานข้าวกันอยู่พอดีค่ะ น้อง ๆ ใส่เสื้อแดงทุกคนดูแล้วน่ารัก...น่าสงสารค่ะ มีน้องเล็ก ๆ ที่ยังดูแลตัวเองไม่ได้อีกส่วนนึงอยู่ในบ้านพักค่ะ

เลอะเทอะไปหมดเลย 555

น้องคนนี้ดูแล้วน่าสงสารที่สุดเลยค่ะ คือเห็นแกประคองเค้กไว้อย่างนี้ ไม่กินซักที หยิบช็อคโกแลตกินทีละอัน ๆ เยลลี่เม็ดสีแดงก็ยังไม่กิน ทั้ง ๆ ที่เด็กคนอื่นหยิบก่อนเลย ทำเหมือนกลัวมันจะหมดน่ะค่ะ สุดท้ายคนอื่นกินหมด แกก็ประคองเข้าไปในบ้านพักนะคะ

จากนั้นเจ้าหน้าที่พาไปบ้านพักเด็กโตขึ้นมาหน่อยค่ะ ตามไปดูได้ที่ตอนที่ 2 ได้เลยค่ะ ภาพบรรยากาศการเลี้ยงอาหารเด็กกำพร้า + เค้กชิ้นละ 10 บาท ทำเอง! ตอนที่ 2

ใครยังไม่ได้ดูภาพเค้กชิ้นละ 10 บาท ที่ทำไปเลี้ยงน้อง ๆ ที่มูลนิธิเด็ก คลิกเข้าไปดูที่นี่เลยค่ะ เลี้ยงอาหารเด็กกำพร้า + เค้กชิ้นละ 10 บาท ทำเอง!

เลี้ยงอาหารเด็กกำพร้า + เค้กชิ้นละ 10 บาท ทำเอง!

 
เมื่อต้นปีที่ผ่านมา (17 มค. 2553) ได้มีโอกาสไปเลี้ยงอาหารและเค้กเด็กกำพร้าที่มูลนิธิเด็ก พุทธมณฑลสาย 4 ซึ่งได้นัดเขาไว้ตั้งแต่เดือนธค. 2552 โดยที่เพื่อนจ่ายค่าอาหาร ส่วนเราก็ทำขนมเค้กชิ้นละ 10 บาทไปเลี้ยง

 
ทีแรกตั้งใจว่าจะทำซัก 10 ถาด แต่ด้วยข้อจำกัดหลายอย่าง ทั้งเตาอบที่ขนาดเล็กมากประมาณเตาไมโครเวฟได้ อบถาดสี่เหลี่ยมได้ 1 ถาด ขนาดไม่เกิน 9" x 9" กอปรกับเครื่องตีไข่มือถือขนาดเล็ก OTTO HM-009 ตีได้ทีละ 1 สูตร ที่สำคัญทำคนเดียวไม่มีคนช่วย เล่นเอาไม่ได้นอนทั้งคืน ทั้งตีแป้ง อบ ตีครีม ปาดหน้าเค้ก แต่งหน้าเค้ก สรุปทำได้จริง ๆ แค่ 6 ถาด ก็เช้าแล้ว ไม่งั้นไปไม่ทันน้อง ๆ ทานเช้ากลางวันกันแน่ค่ะ

ประมาณการเด็ก ๆ ไว้ว่า 100 คน ถึงจะทำได้แค่ 6 ถาดแค่ก็พอค่ะ เราเปลี่ยนจากแบ่งด้านละ 4 ส่วน ซึ่งจะได้เค้กถาดละ 16 ชิ้น มาเป็นแบ่งด้านนึง 4 ส่วน อีกด้าน 5 ส่วน เลยได้เค้กถาดละ 20 ชิ้น ทั้งหมด 6 ถาด ได้เป็น 120 ชิ้น

ได้เลือดมาหยดนึงตอนใช้มีดฟันเลื่อยตัดหน้าเค้ก สงสัยจะมึน ตาฟางตอนดึก ๆ น่ะค่ะ

มาดูแต่ละถาดชัด ๆ ดีกว่าค่ะ เละเทะน่าดูชมเลย รกยิ่งกว่าที่รกร้างในกทม.ซะอีก ไม่ค่อยได้แต่งหน้าเค้กด้วย แล้วบัตเตอร์ครีมก็หมดเลยบีบดอกไม่ได้ มีอะไรอยู่ก็เลยจับใส่มันไปให้หมด เลยออกมาสภาพนี้ ไม่รู้จะน่ากินหรือน่ากลัว 555

  
 นี่ก็ตั้งใจว่าจะไปทำเค้กชิ้นละ 10 บาทแบบนี้ละค่ะ ไปเลี้ยงน้อง ๆ ที่อื่นอีก ตอนนี้กำลังเสริมสร้างพันธมิตร กะว่าไปคราวหน้าจะหาคนช่วยทำแล้วค่ะ ไม่ไหวทำคนเดียวด้วยอุปกรณ์เล็ก ๆ ทำได้ไม่กี่ถาดแถมใช้เวลาเยอะมาก แต่ก็สุขใจค่ะ ตอนเช้าไปนี่นั่งรถไปกอดกล่องเค้กไปเลย 6 กล่อง


วันพฤหัสบดีที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2553

สอนทำขนม ตอน ภาพการรีดแป้งพายชั้น (2)

เพรสตรี้ มาการีน เป็นมาการีนสำหรับทำพายชั้นโดยเฉพาะ
มีความเหนียว ยืดหยุด ทนต่อการรีดได้หลายครั้ง ทนต่อความร้อนสูงในตอนอบ ซึ่งต้องใช้ความร้อนถึง 200 - 220 องศาเซลเซียส ถ้าเป็นเนยสด หรือมาการีนธรรมดาคงไหม้ไปแล้ว ที่สำคัญที่สุดเป็นตัวไขมันระหว่างชั้นแป้ง ซึ่งเวลาเดือดจะดีดตัวขึ้นไป ทำให้พายมีลักษณะเป็นชั้น ๆ แบบที่เห็นนั่นเอง

นำมาคลึงออกให้เป็นแผ่นบาง ๆ ขนาด 10 x 12 นิ้ว (แล้วแต่สูตร)
โดยจะคลึงในกระดาษไขก็ได้ หรือประยุกต์คลึงในถุงแกงก็ไม่ผิด สะดวกดีด้วย แล้วแต่ชอบค่ะ

คลึงในกระดาษไขพับครึ่ง เหลือขอบกระดาษไว้ซักด้านละ 1 นิ้ว



หรือคลึงในถุงพลาสติกก็ดูดีและง่ายดี



เอาแป้งโดที่พักไว้ ออกมารีดให้ได้ขนาดตามที่วัดไว้ (โดยที่เพรสตรี้ มาการีนจะมีขนาดใหญ่เป็น 2 ใน 3 ของแผ่นแป้งที่จะรีดในขั้นตอนนี้)



วางเพรสตรี้ มาการีนลงทางด้านขวามือ ให้เหลือพื้นที่ด้านซ้ายไว้ 1 ใน 3 เสร็จแล้วพับด้านซ้ายเข้ามาก่อน สังเกตว่าริมขอบแป้งจะอยู่ตรงกึ่งกลางแผ่นเพรสตรี้ มาการีนพอดิบพอดี จากนั้นค่อยพับแป้งด้านขวาไปทับแป้งด้านซ้ายมือ (ไม่ได้ถ่ายไว้)


ลักษณะคล้ายแบบนี้ แต่ภาพนี้เป็นภาพตอนรีดแป้งพับทบรอบที่ 3 จบแล้ว ใส่ถุงพลาสติกไว้ทำรูปร่างในวันอื่น ไม่จำเป็นต้องทำให้เสร็จในวันเดียวกันก็ได้ ถ้าเหนื่อยแล้ว ;)


จริง ๆ ขั้นตอนหายไปเยอะค่ะ ไม่ได้ถ่ายไว้ ที่หายไปเป็นขั้นตอนการรีดแป้งจำนวน 3 รอบ ถือว่าเป็นไฮไลต์ในการรีดแป้งเลยแหละ ไว้มีโอกาสจะได้นำมาลงต่อไปค่ะ


สอนทำขนม ตอน ภาพการรีดแป้งพายชั้น (1)

จำได้ว่า...ก่อนหน้านี้เคยถ่ายภาพตอนกลับมาฝึกรีดแป้งพายชั้น สมัยที่เพิ่งเรียนพายชั้นกลับมาใหม่ ๆ ด้วยความที่ต้องถ่ายรูปไปทำไป ทำให้มีภาพแค่บางส่วน ไม่ครบทุกขั้นตอน แต่ทำให้พอจะมองเห็นภาพการรีดแป้งบ้างเหมือนกัน ใครที่สนใจก็เข้ามาดูก่อนได้ค่ะ

เร็ว ๆ นี้ตั้งใจว่าจะถ่ายรูปขั้นตอนการรีดแป้งพายชั้นทุกขั้นตอน เพื่อนำมาลงไว้ให้ดูกันที่นี่ อดใจรออีกนิดค่ะ ... :)


วัตถุดิบในการทำเปลือกพาย มีไม่มากนัก
แป้งพีไอ (PI=พาย), น้ำเย็น, ไข่แดง, น้ำตาลทราย, เกลือ, เนยสด


ใส่ไข่แดง เกลือ น้ำตาล ลงในน้ำเย็นแล้วผสมให้เข้ากันก่อน
ถึงเวลาจะได้เทลงผสมกับแป้งพีไอได้เลยง่าย ๆ และทั่วถึง

ส่วนแป้งพีไอ ก็เทลงอ่างไว้เลยโดยไม่จำเป็นต้องร่อนก่อน (ถ้าเป็นเค้กต้องร่อน) เนื่องจากเปลือกพายไม่ได้ต้องการความร่วนเบาเหมือนเนื้อเค้ก แล้วเดี๋ยวแป้งก็ต้องถูกฟาดกับโต๊ะอยู่ดี จริง ๆ จะร่อนก่อนก็ได้ เห็นหลาย ๆ คนก็ร่อนก่อน แต่มันไม่ได้มีผลอะไรกับเปลือกพาย เสียเวลาเปล่า ๆ นะคะ


เสร็จแล้วเทน้ำไข่แดงที่เตรียมไว้ลงไปผสมได้เลย
สูตรอื่นส่วนมาจะใส่เนยลงไปผสมกับแป้งก่อน แล้วค่อยใส่น้ำตามทีหลัก แต่สูตรเราต้องการให้แป้งดูดน้ำให้เต็มที่ก่อน ค่อยใส่เนยซึ่งเป็นส่วนไขมันลงไป เพราะไม่ต้องการให้ไขมันถูกดูดซึมเข้าไปในเนื้อแป้งนั่นเอง

เทน้ำเสร็จแล้วก็รีบคลุกเคล้าให้เข้ากัน จะใช้มือหรือพายพลาสติกก็ได้ แต่พอดีต้องถ่ายรูปด้วยก็เลยใช้ไม้พายไปก่อนค่ะ

คลุกเคล้านะคะ เบา ๆ ห้ามนวด หน้าบีบ ห้ามขยำ ห้ามขยี้
เราเพียงต้องการให้แป้งดูดซึมน้ำให้เต็มที่ ยังไม่ได้ต้องการให้เข้าเป็นเนื้อเดียวกัน ถ้าไปนวดไปบีบจะทำให้แป้งเกิดกลูเต็นได้ ซึ่งจะทำให้เปลือกพายเหนียว แข็ง เดี๋ยวไม่อร่อยกันพอดี จนน้ำซึมเข้าแป้งหมดละค่ะ ก็พอได้

 ใส่เนยตามลงไปค่ะ
เนยต้องไม่เย็นแข็งจนเกินไป แต่ยังมีความเย็นอยู่จนไม่ละลายเป็นน้ำ

คลุกเคล้ากันจนทั่ว ขั้นตอนนี้จะยังไม่เข้ากันดีค่ะ แป้งจะยังแฉะ ๆ เนยอยู่ด้วย ต้องเอาออกไปฟาดบนโต๊ะ ซักพักนึงเลยแหละค่ะ ขั้นตอนนี้จะเป็นตอนบู๊แล้ว ต้องใช้กำลังฟาดแป้งกับโต๊ะไปซักพักจนแป้งไม่ติดมือ เอาแค่แป้งไม่ติดมือก็หยุดเลย ไม่ต้องนวดให้แป้งเนียนเหมือนแป้งขนมปัง ขืนฟาดนานเดี๋ยวเปลือกพายแข็งไม่อร่อยค่ะ ไม่ได้ถ่ายรูปตอนฟาดไว้เพราะมือเปื้อนไปหมด



จริง ๆ จบขั้นตอนการฟาดแป้งนี้ ก็จะได้แป้งโดก้อนนึง จะใส่ถุงไว้ หรือเอากะละมังครอบปิดไว้ก็ไม่ผิด ซัก 30 นาทีค่อยเอาออกมาใส่เพรสตรี้มาการีน (เป็นมาการีนที่มีความเหนียวและยืดหยุ่นสูง และทนความร้อนสูงมากด้วย เอาไว้สำหรับทำพายชั้นโดยเฉพาะ) ซึ่งได้ถ่ายรูปตอนรีดเพรสตรี้มาการีนไว้ด้วย เดี๋ยวตามไปดูตอนหน้าค่ะ ^^